Protetyka – dziedzina stomatologii zajmująca się uzupełnianiem braków zębowych
Stosowane rozwiązania w protetyce:
- protezy częściowe akrylowe szczęki lub żuchwy
- protezy całkowite
- protezy szkieletowe
- prace kombinowane
- prace na implantach
- protezy typu overdenture
- korony akrylowe
- korony protetyczne porcelanowe na metalu lub na złocie
- korony protetyczne na metalu lub tlenku cyrkonu
- korony porcelanowe pełnoceramiczne
- inlaye, onlaye, overlaye
- endokorony
- szynoprotezy
- szyny zgryzowe w bruksizmie
Protezy ruchome
- akrylowe całkowite i częściowe
- protezy szkieletowe – wykonane z metalu i akrylu zapobiegają dalszej utracie zębów, przyczyniają się do mniejszego zaniku kości. Zapewniają one komfort użytkowania oraz wydłużają żywotność zębów w jamie ustnej.
Protezy stałe – odbudowują strukturę pojedynczego zęba lub grupy zębów. Ze względu na rodzaj materiału wyróżniamy pełnoceramiczne lub na podbudowie z tlenku cyrkonu lub metalu (złoto, metale złotozastępcze): korony (porcelanowe, metalowo-porcelanowe i inne), endokorony (z ceramiki lub kompozytu), licówki pełnoceramiczne.
Mosty – uzupełnienie braków międzyzębowych (porcelanowe, na podbudowie z tlenku cyrkonu, na złocie i stopach złotozastępczych). Są to do wykonania których konieczna jest obecność zębów filarowych, czyli takich które ograniczają lukę po utraconych zębach. Zęby filarowe zostają oszlifowane, na nie zostają wykonane korony protetyczne do których dobudowujemy korony brakujących zębów.
Protezy teleskopowe na zębach i własnych implantach
Prace złożone – są to uzupełnienia rozległych braków zębowych wykorzystujęce zarówno uzupełnienia stałe (korony, mosty) jak i ruchome (protezy szkieletowe). Przy takich pracach konieczne jest zaprojektowanie koron ze specjalnymi elementami retencyjnymi dla protezy szkiletowej:
- odpowiednio zaprojektowane powierzchnie korony na których przyszła proteza się utrzymuje (powierzchnia retencyjna) i podpiera (ciernie okluzyjne) oraz stabilnie leży na podłożu (stabilizacja),
- istnieją możliwości zastąpienia metalowych klamer protezy, które najczęściej są widoczne przy uśmiechu na elementy estetyczne. Do koron dołączane są zasuwy lub zamki które łączą z protezą.
Jest to leczenie trudne i skomplikowane, ale możliwe dzięki podjęciu przez pacjenta leczenia interdyscyplinarnego.